Þar kom smá gusa

Það er orðið langt síðan ég bloggaði. Enda hálf dofin. Þjóðfélagið allt í klessu og eiginlega ekki getað tjáð mig um neitt. Fór á fésbókina eins og allir aðrir landsmenn og verið þar á hliðarlínunnni andlaus og aðallega athafnað mig í eitthverjum fésbókarleikjum með "Vinum "mínum þar sem enginn kreppa er og hægt að hafa endalausa uppskeru úr jörðinni eða grafa eftir ótrúlegum fjársjóðum eða elda ótrúlega fjölbreitta og marga rétti allt eftir því hversu langt er farið áleiðis í leiknum. Dásamlega fjarlægur heimur... Fyrir einu og hálfu ári hrundi landið. Og við urðum alveg brjáluð og erum búin að vera síðan. Allir útrásarvíkingarnir sem búinir voru að fara með allt til andsk voru flúnir til London, Sviss eð eitthvað álíka. Við vildum auðvitað réttlæti og að þessir drengir sem búnir voru að rústa mannorði okkar og efnahag myndu svara til saka. En þá kom viðtal við einn þeirra. Hann tjáði sig um ástandið og að í raun væri þetta allt okkur landsmönnum að kenna. Og hinn mikli sannleikur rann frá honum. Tjaldvagnakaup ,jeppar, fellihýsi , rándýrar utanlandsferðir og flatskjáir. Ég varð í fyrstu fok reið þegar hann taldi þessa romsu upp. Taldi mig saklausa af öllum ákærum en svo rann af mér móðurinn . Þarna er ég sek. Ég keypti flatskjá. Ekki dýrann eða stórann enn flatskjá engu að síður. En ég gat ekki einu sinni staðgreitt hann heldur varð að taka hann á raðgreiðslum til eins árs. Ástæðan fyrir þessum skelfilega heimskulegu kaupum sem sett þjóðfélagið á hausinn var að gamla góða sjónvarpið mitt var orðið óhorfandi á. Það var að öðruleiti frábært sjónvarp. Með besta textavarpi sem ég hef komist í. En svo varð allt bleikt í því. Allur gulurlitur hvarf og þar með græni liturinn. Þetta var bagalegt í dýralifsmyndum. En allt í lagi í fréttum því þær voru alltaf hálf bleikar hvort eð er. En svo fór það að slökkva á sér í tíma og ótíma og þetta bara versnaði og versnaði. Í miðjum bleikum fréttatíma dó kannski allt í einu á sjónvarpinu og það var slæmt. Og fyrir jólin 2006 var komið að því. Við hjónin stormuðum í Elko og keyptum flatskjá með þessum líka skelfilegu afleiðingum fyrir þjóðfélagið allt. Ekki það að við gætum einu sinni verið ábyrg og keypt eitthvað annað því það fengust enginn túpusjónvörp. En ef ég hefði vitað um afleiðingar þessara kaupa hefði ég kannski reynt að finna eitthverstaðar notað túpusjónvarp svo ég bæri ekki ábyrgð á þessari vansæmd minni. En þá hefði eitthver annar keypt sér flatskjá í staðinn og þar með hefði það sennilega engu breitt. Niðurstaðan er að ég hefði bara átt að láta mér nægja gamla garminn minn og bíða eftir að hann dæi endanlega og hætta svo öllu sjónvarpsglápi. Ég hefði þá hreina samvisku og gæti verið reið útí alla þessa andskota eins og ég taldi mig áður hafa rétt til.........