Kaldar kveðjur frá fyrra Sveitarfélagi

 

Nauteyrin er til sölu. Ég sá það í mogganum um daginn og las lýsinguna á jörðinni og eftir því sem lýsingin varð lengri varð ég meira hissa bæði yfir því sem var sagt og eins yfir því sem var ekki sagt. Í hvurslags vímu hefur sá sem samdi þessa steipu  verið eignlega??? T.d ætti hún Mávavötnin sem er algjört kjaftæði þau ..Nauteyri á ekki einu sinni land að þeim. Nauteyrin á hins vegar að Skúfnavötnum það eru allt önnur vötn. Þar var sagt óhemju ræktarland. Not,,  Það er því miður ekki mikið. Aðallega harðbala melar og grjót,og landið mjög þurrt. Lækirnir flestir volgir en fáir. En kjarr gróður er mikill en ekki mikið um ræktarland. Hinsvegar var ekkert minnst á laxveiðihlunnindin sem ég hélt að væri aðalmálið. Hún á nefnilega ósinn að Langadal og Hvannadalsá þó svo að hlunnindunum hafi verið stolið undan Nauteyri í mörg ár af veiðilfélaginu.  Við nýttum þessi hlunnindi sjálf en nenntum aldrei að standa í illindum við nágranna og sveitunga okkar útaf þeim. Enda verið með jörðina Nauteyri á leigu síðan 1990..En það er annars skrítið þetta með hvernig stjórnendur Strandabyggðar hafa staðið  að hlutunum  gegnum tíðina.. Ef við lítum nú aðeins til baka þá sameinuðumst við sem bjukum í Nauteyrarhrepp hinum forna Hólmavíkurhreppi um miðjan síðasta áratug. Sameingin gekk vel og fyrir bragðið bjukum við aðeins lengur þarna en ella. Börnin okkar gengu þarna í skóla og þetta var mjög góður skóli í heildina litið. En þó við í hinum Forna Nauteyrarhrepp kæmum ekki með digra sjóði með okkur til sameiningarinnar  þá áttum við eignir. Tvær jarðir og íbúð á Hlíf á Ísafirði.

Það var rokið til og íbúðin seld með hraði. Síðan var Fremri-Bakkinn seldur fyrir slikk og núna er síðasta sett á sölu. Þá verður bara málverkið á skrifstofunni eftir til að selja sem þeir fengu í arf með okkur. Hins vegar fylgdi okkur félagsheimili og það var mikið tuðað yfir því. Menn vildu auðvitað selja það líka en virtust ekki gera sér grein fyrir að það var samkomustaður fyrir okkur sem vorum á ströndinni og það lýsir best hversu lítið og stutt menn sáu út fyrir rörahliðið á Hólmavík. Svo brann blessað húsið og fór illa. Hefði eiginlega átt að brenna til kaldra kola. Það hefði verið best miðað við hversu hörmulega yfirvöld hafa staði sig þar. Það vantaði ekki sveita og hennar hirð komu og hitti okkur íbúana í rústum hússins og þar var lofað öllu fögru og allt yrði lagað. Síðan eru liðin 6 ár og ekkert hefur verið gert. Núna ætlar blesssað fólkið að afsala sér húsinu því það eru uppi hugmyndir um að breita því í Steinshús sem er góðra gjaldaverð hugmynd en ekki þeirra. En eitt gleymist eða kannski vill fólk ekki vita það. Það eru nefnilega til lög og samþykktir fyrir þetta hús. Þar er ákveðið að skuli vera hússtjórn sem í eru 5 aðilar. 3 frá sveit, einn frá ungmennafélagi og einn frá kvenfélagi, það er eigendum hússins. Það hlýtur að vera nefndarinnar að koma saman og ákveða hvað gert sé við húsið. Ef menn þykjast ekki vita þetta þá geta þeir farið að gramsa í þeim kössum sem fylgdu sameiningunni. Ef þeir hafa ekki gert það fyrr er komin  tími til.. Við höfum átt húsið á Nauteyri II síðan 2000. Þegar við sáum fram á það fyrir 3 árum að líklega færi að styttast í okkar búskap ákváðum við að fara að gera borðið hreint varðandi Hafnardal. Vinkona okkar Fríða Pétursdóttir og hennar maður höfðu átt lengi sumarhús þar og verið með skógrækt á skika  utanum hann. Við gengum í það að láta hana kaupa þessa spildu svo hennar framtíð yrði tryggð þarna. Því það er nokkuð ljóst að þó svo að við höfum orðið mjög heppinn með kaupanda er ekki þar með sagt að allir hafi verið það. Sumstaðar og reyndar víð hafa sumarhúsaeigendur verið ýmist reknir í burtu eða okraðir af staðnum. Slíkt vildum við ekki stuðla að. Því miður virðist sú hugsum ekki vera kolli þeirra sem stjórna  mínu gamla sveitarfélagi. Það þætti skrítið ef farið væri að selja landið þar sem Hólmavík stendur eitthverjum og það væri aukaatrið hvað yrði um þá sem þar búa. Við sem eigum hús þarna á þessari umræddu jörð getum étið það sem úti frýs að þeirra mati og kemur þeim ekkert við. Þetta eru frekar kaldar kveðjur  frá mínu gamla sveitarfélagi..Við settum húsið í sölu jafnt og jörðna. Höfum hugsað okkur að selja það en síðustu mánuði verið að íhuga að draga söluna til baka og eiga það að minnsta kosti um óákveðinn tíma. Þetta er góður sumarbústaður ódýr og þægilegur í rekstri. Allavega fram að þessu.   En núna líklega þurfum við ekkert að hafa áhyggjur af því. Það er greinilegt. Ætli ég þurfi ekki að panta jarðýtu á húsið. Ekki get ég flutt það eins og þau geta þó gert sem eiga sumarbústaðinn við kirkjuna. Mitt er steinsteipt og ég ætla ekki að láta neyða mig til að gefa það þeim  fyrir slikk sem kaupir jörðina svo það er best að grafa það. Ég er að minnsta kosti fegin að vera flutt úr því sveitafélagi sem hefur ekki betri áhöfn á skipinu. Ég held  það sé nokkuð ljóst að mig myndi ekki langa til að vera íbúi þarna eftir þessa framkomu...Og en virðist ekki sveitarstjórn þessa sveitarfélags sjá útfyrir Kálfaneslækinn.. Ég veit ekki hvernig farið hefði  og færi  fyrir reksti þess í ef þeir væru ekki alltaf að sameinast eitthverjum