Að loknu sumarfríi

Það er alveg yndislegt að fara í sumarfrí. Fyrir mér er það eitthvað sem ég hef ekki gert í rúm 20 ár á þeirri forsendu að ég skammti mér ekki fríðið sjálf heldur eigi frí á vissum tíma. Við höfum sem sé átt frí undanfarnar tvær vikur og verið að mestu leiti á Nauteyri. Við byrjuðum reyndar á að fara til Ísafjarðar og heimsækja vini ættingja og tengdó og sjá húsið sem Indriði er búin að vera að vinna við að endurbyggja undanfarin 2 ár. Síðan höfum við að mestu leiti átt dagana á Nauteyri. Skroppið að vísu einn dag norður í Árneshrepp og fylgst með þeim bræðrum mínum og frændum fara hamförum við að steipa plötuna á bústaðnum hans Ragga sem rís á hólnum á Munaðarnesi  þessa dagana. Við heimsóttum Kaffi Norðurfjörður og fengum þar kaffi og meðlæti. Velheppnaður og notalegur staður hjá Gulla frænda mínum og frú. Það var að sjálfsögðu farið í kaupfélagið á Hólmavik og kíkt á þá vini okkar Brand og Lilju og Drífu sem alltaf er frábært að hitta og í raun alltof langt í að okkar mati. En við náum ekki að heimsækja þau Stínu og Alfreð en hittum þau svo í seinna skiptið sem við fórum í búð og fengum þau þess í stað hingað á Nauteyri í mat sem var ekki síðra. Potturinn hefur svo sannarlega verið notaður í botn og er  frábær að venju. Annars hefur rjúpa með 5 unga verið á vappi hérna um hlaðið hjá mér. Tvær fullorðnar rjúpur hafa einnig verið á vappinu og gaman af þessu en svo höfum við verið að taka eftir að ungunum fer fækkandi. Svo í gær vissi ég ekki hvað gekk á.  Það  var ferlegur hávaði úti og fuglarnir gargandi. Þegar ég svo gekk út fyrri húsið blasti við mér Fálki sem sat þar á þúfi með fullorðna rjúpu og var að kjamsa á henni. Óhugnarlegt en samt ótrúlega fallegt  og tignarlegt. Svona er nú bara náttúran. Og bráðum verður farið að smala og slátra lömbunum svo við höfum eitthvað að borða eins og fálkinn. En annars hefur handboltin verið fyrirferðamikill og  bóndinn þurft að fylgjast með en ég hef reynt að láta lítið fara fyrir mér svo og gera eitthvað annað á meðan svo ég trufli ekki. En þegar honum lauk í dag var svo lagt af stað suður og komið heim í Svöluásinn um áttaleitið.. En svo að lokum. Í síðustu viku fjallaði ég um vegkaflann í Þorskafirðinum sem hefur verið gjörsamlega ófær í sumar og til skammar fyrir verktakann og vegagerðina. Orðalagið fór fyrir brjóstið á eitthverjum sem kallar sig Vestfirðing. Það er lágmarkskrafa að fólk setji nafn sitt undir athugasemdir ella sleppi því. Nafnlaust gjamm er ekki svaravert